เส้นอุปทานของหน่วยผลิต (Firm’ s Supply)

เนื่องจากผู้ผลิตแต่ละรายจำหน่ายสินค้าตามราคาตลาด และจะได้รับผลตอบแทนสูงสุด เมื่อขายสินค้า ณ จุดที่ MR = MC เมื่อระดับราคาดุลยภาพ หรือราคาตลาดมีการเปลี่ยนแปลงไปตามระดับต่างๆ จะส่งผลให้ปริมาณขายสินค้ามีการเปลี่ยนแปลงตามไปด้วย ดังรูป 7.5

รูปที่ 7.5 แสดงเส้นอุปทานของผู้ผลิตในระยะสั้น

     จากกราฟ ระดับราคาตลาด อยู่ที่ P₁ จุดที่เหมาะสมในการผลิตคือ จุด A ( MR = MC ) หรือผลิตสินค้าที่ Q₁ แต่ที่จุด A ต้นทุนผันแปรเฉลี่ย (AVC) มีค่ามากกว่าราคาสินค้า P₁ หรือ ( AVC > P ) ผู้ผลิตจะไม่ผลิตสินค้าออกจำหน่าย เพราะไม่คุ้มกับต้นทุนผันแปรที่ต้องจ่ายเพื่อผลิตสินค้า

     เมื่อระดับราคาตลาดเป็น P₂ จุดที่เหมาะสมในการผลิตคือ จุด F ( MR = MC ) หรือผลิตสินค้าที่ Q₂ แต่ที่จุด F ต้นทุนผันแปรเฉลี่ย (AVC) มีค่าเท่ากับราคาสินค้า P₂ หรือ ( AVC = P ) ผู้ผลิตจะไม่ผลิตสินค้า หรือผลิตสินค้าออกจำหน่ายก็ได้ ซึ่งเรียกว่า จุดปิดโรงงาน (Shut down Point ) ดังนั้น อุปทานจะเริ่มจากจุด F หรือจุดต่ำสุดของเส้น AVC

     ระดับราคาตลาดเป็น P₃ จุดที่เหมาะสมในการผลิตคือ จุด L ( MR = MC ) หรือผลิตสินค้าที่ Q₃ แต่ที่จุด L ต้นทุนผันแปรเฉลี่ย (AVC) มีค่าน้อยกว่าราคาสินค้า P₃ หรือ ( AVC < P ) ผู้ผลิตจะขาดทุน (Loss ) แต่ขาดทุนในส่วนของต้นทุนผันแปรเฉลี่ยบางส่วนเท่านั้น ผู้ผลิตจึงผลิตสินค้าออกมาจำหน่าย

     เมื่อระดับราคาตลาดเป็น P₄ จุดที่เหมาะสมในการผลิตคือ จุด N ( MR = MC ) หรือผลิตสินค้าที่ Q₄ แต่ที่จุด N ต้นทุนเฉลี่ย (AC) มีค่าเท่ากับราคาสินค้า P₄ หรือ ( AC = P ) กำไรที่หน่วยธุรกิจได้รับ เป็นกำไรปกติ (Normal Profit) ดังนั้น จุด N จึงเรียกว่าจุดคุ้มทุน ( Break – even Point )

     เมื่อระดับราคาตลาดเป็น P₅ จุดที่เหมาะสมในการผลิตคือ จุด S ( MR = MC ) หรือผลิตสินค้าที่ Q₅ แต่ที่จุด S ต้นทุนเฉลี่ย (AC) มีค่าน้อยกว่าราคาสินค้า P₅ หรือ ( AC < P ) ผู้ผลิตจะทำการผลิตสินค้า เพราะผู้ผลิตได้รับกำไรเกินปกติ (Excess Profit)

     ดังนั้น ผู้ผลิตจะเริ่มทำการผลิตสินค้าที่จุด F , L , N, S ที่อยู่บนเส้น MC ณ ระดับราคาต่างๆ ดังนั้น เส้นอุปทาน ( Supply) จึงเริ่มจาก เส้น MC ตัดกับจุดต่ำสุดของเส้น AVC ไปเรื่อยๆ ตามแนวเส้นMC หรือ เส้นอุปทานในการผลิตระยะสั้นก็คือ เส้น MC โดยเริ่มจากจุดต่ำสุดของ AVC